ಅಜ್ಜ ಯಲ್ಲಾಪುರದಿಂದ ಮನೆಗೆ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಾ ಇದ್ದರಂತೆ. ನಮ್ಮೂರಿನ ದಟ್ಟವಾದ ನಿತ್ಯಹರಿದ್ವರ್ಣ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹುಲಿಗಳು ಹೇರಳವಾಗಿದ್ದ ಕಾಲ ಅದು. ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರದ ಗೋಳಿಕಾನಿನ ಹತ್ತಿರ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅಜ್ಜನ ಎದುರಿಗೇ ಹದಿನಾರು ಮೆಟ್ಟಿನ ಹುಲಿಯೊಂದು ಗಾಂಭೀರ್ಯದಿಂದ ಕಾಡಿನ ಒಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ರಸ್ತೆಗೆ ಇಳಿದು, ರಸ್ತೆಯನ್ನು ದಾಟಿ, ಮತ್ತೆ ಆತ್ತಕಡೆಯ ಕಾಡಿನೊಳಗೆ ಹೊಕ್ಕು ಹೊರಟು ಹೋಯಿತಂತೆ.... ಕಾಡಿನಲ್ಲಿಯೇ ಮನೆ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಹುಲಿಯನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅತಿ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ನೋಡಿರದಿದ್ದ ನನ್ನ ಅಜ್ಜ ಹಾಗೆಯೇ ಗರಬಡಿದು ಹೋದರಂತೆ. ಹೆದರಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಜ್ವರದಿಂದ ಮಲಗಿದವರು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾಲ್ಕು ದಿನವಾದರೂ ಬೇಕಾಯಿತಂತೆ. !!!
ಶಿರಿ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆ ಹೇಳಿದ. ಅಜ್ಜನ ಅಪ್ಪ - ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ ಕಥೆ.
ಇದು ಇನ್ನೂ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಕಥೆ.
ಅಡಿಕೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ಆಳುಗಳು, ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ ಹತ್ತಿರ, ಹುಲಿದೇವರ ಪೂಜಿಸುವದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದರಂತೆ. ಆಗ ದೊಡ್ಡಜ್ಜನಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯ ಸಿಟ್ಟು ಬಂದು, 'ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಒಂದು ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸುತ್ತೇನೆ ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಹುಲಿದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ತೋಟದ ಆಚೆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯೊಂದು ಭಯಾನಕವಾಗಿ ಘರ್ಜಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿತಂತೆ. ಆಗ ಹುಲಿದೇವರ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದ ಆಳುಗಳು ಹೆದರಿ ಕಂಗಾಲಾಗಿ, ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ ಹತ್ತಿರ ತಾವು ಮಾಡಿದ್ದು ತಪ್ಪಾಯಿತೆಂದು ಅಂಗಲಾಚಿ ಕ್ಷಮೆ ಕೋರಿದ ನಂತರ, ದೊಡ್ಡಜ್ಜ ಮತ್ತೆ ಹುಲಿದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದರಂತೆ. ಆಗ ದೊಡ್ಡಜ್ಜನ ಮಂತ್ರಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಸಂಪ್ರೀತವಾಗಿ ಆ ಹುಲಿ ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿಗೆ ತೆರಳಿತಂತೆ. !!!
ನಾವು ಚಿಕ್ಕವರಿದ್ದಾಗ ಈ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ತುಂಬಾ ರೋಮಾಂಚನ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಕಾಡಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ ನಡೆದು ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಭಯವಾದರೆ ಹುಲಿದೇವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಅಜ್ಜನ ಹತ್ತಿರ - "ನೀನು ಎಷ್ಟು ಹುಲಿ ನೋಡಿದ್ದೆ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಜಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಆತನಿಗೆ ಹುಲಿ ಎದುರಾಗಿತ್ತು ಎಂಬ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ. !!!
ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯನ್ನು ಗ್ರಾಮದೇವತೆ ಎಂದು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಊರಿನ ಜನ, ದನಕರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹುಲಿದೇವರ ರಕ್ಷೆ ಸಿಗಲಿ ಎಂಬುದೇ ಆಶಯ. ಊರಿನ ಹಾಗೂ ಸುತ್ತಲಿನ ಊರಿನ ಜನರೆಲ್ಲ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬಾರಿ ತಪ್ಪದೇ ಹುಲಿಯಪ್ಪನ ಪೂಜೆ (ಹುಲಿಹಬ್ಬ) ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕಾಡಿನಲ್ಲೇ ಹುಲಿದೇವರ ಸಾನ್ನಿಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ವನಭೋಜನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ತಲೆತಲಾಂತರದಿಂದ ಪೂಜೆ ಹಾಗೂ ಆಚರಣೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಹಾಗೇ ಮುಂದುವರಿಯಲಿ ಎಂಬುದೇ ಎಲ್ಲರ ಆಶಯ.
ಮೊನ್ನೆ ಊರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಪುಟಾಣಿ ಸ್ವರಾಳಿಗೆ ಹುಲಿದೇವರ ಹಾಗೂ ಅಜ್ಜನ ಕಥೆ ಹೇಳಿದೆ. ಅವಳು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಕೈ ಮುಗಿದು - "ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಾಪಾಡಪ್ಪಾ..ಹುಲಿಯಪ್ಪಾ" ಎಂದು ಮುಗ್ಧವಾಗಿ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿದಳು !!!
No comments:
Post a Comment